Sormasın bana kimse
Bu yüz kimin nesi
Uzakta kalmış bir hasretin
Gülümseyen cehresi
Dostluk ve daha ötesi
Bir kökün iki dalı iken
Ama ayrı kalmış meyvesi
Sen bir diyar ben bir diyar
Hayat böyleymiş meğer
Buldum ya can bağımı
Bu Dünyalara değer.
Ayrı düşmek olsa da
Ayrı kalmak bahanesiz
Kırgınlıklar eskir elbet
İnsan kalmasın çaresiz.
29 Aralık 2011 sevgili Amcam oğlu Mehmet Çetin’e afken.
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder