Yokluğun yokluğum oluyor buralarda
Al beni de götür ANKARA na
Ben buralara değil
Olmadığın bütün yerlere küskünüm
Hüzünlü ortamlar içinde
Belli yerlere sabitlenir bakışım
Seni görmeye çalışırım
Kan çanağına döner gözlerim.
Kendi halimde giderken
Beni takip eder ayak izlerin
Her köşeyi döndüğümde
Boğazımda düğümlenir sözlerin.
Bir türü yakamı bırakmaz
Sensizlik duygusu
Beni korkutur bunun sorgusu.
Aman ALLAH ım
Beni bu hale koyan ne
İçimi burgu burgu oyan ne
Kendime bunu anlatamam
Senin olmadığın diyarlarda
Ben yaşayamam.
Kırılsın bu zulüm çemberi
Ah götür beni Ankara na
Seni oralarda tanıdım
Niçin buralara atıldım
Ya sen gel buraya
Ya beni de götür Ankara na.
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder