Hiç sonu yok bitişi yok sanılırdı!

Herkesi kıskandıran ihtişamlı servetin

Hiddetli görüntün sağlığın heybetin

Dillerde destanlaşan şöhretin

Hiç sonu yok, bitişi yok sanılırdı.

Üzerindeydi mülkün verdiği benlik

Etrafındaydı kuş uçurmayan güvenlik

Mal, mülk, parayla senlik, benlik

Hiç bitmeyecek, hep sürecek sanılırdı.

Görkemli saltanatının süreceği

Fırsatların hep seninle gideceği

Şan ve şöhretin hep seni seveceği

Bitmek bilmeyen kibrinin

Hep devam edeceği sanılırdı.

Sana boyun büken namlı şanlı dostların

Saraylarda ağırladığın seçkin konukların,

Sevinç ve gurur ifade eden naraların

Hep seninle kalacak sanılırdı.

Oysa öyle olmadı

Her şey bitiverdi

Yüzünde perçinleşen mutluluk

Kayboluverdi

Sen daha buzlukta beklerken

                                                                  Biriktirdiklerin paylaşılıverdi.

Eğimli bir  yamaç,

 sapa bir yolun geçtiği

İnsanın pek uğramayıp

kuşların çör çöp biçtiği

Kuytu bir mezarlık

mekanın oldu

Yılanların bile uğramadığı çukur

Ansızın seninle doldu

İnsanlığın hoyratça harcadığı hayatı

Yazılmayan hazin bir hikaye gibi

Geceleri cinlerin bile bulunmadığı

Bir bozkırda son buldu

tatmin olmayan nefsi

Ancak, üç beş kürek toprak doyurdu