İki ben var, şimdi bende

  

İki ben var, şimdi bende

Birisi geçmişte saklı

Biri şimdiye odaklı

Ben ruhsuz bir ceset

Gibi  beklerken

Gönlüm bir kervanda

İzi kalmamış yollara

Kim bilir hangi yıllara

Yaşanıp kapanmış sayfalara

Dönüp yeniden koşar

Bugünü unutur o anı yaşar

Gönül bu ne diyeceksin haline

Beden değil ki yorulup

Yaşlanıp çekilsin köşesine

Ne söz dinler

Ne kendini bilir

Duyguları gökte gezinirken

Beli yerlere eğilir

Bir ben daha var ki şimdilerde

Çocukları hep önünde

Onlar için düşünüp yaşar

Onların geleceğine koşar

Onlar için sevinirken

Onlar için de ağlar

Bazen çocuklar gibi şen

Bazen ıstıraplar yumağı

Duyguları için var

Duyguları onun için

Birisi yaşlı, birisi farklı

Dünyası çocukları olmuş

Çocukları için var

Çocukları onun için

İki ben var şimdi bende

Biri sende kalmış geri dönmüyor

Diğeri çocuklarından gelmiyor

Bu benler kendini bilmiyor

Hiç sahibinin olmuyor.

Birisi çoktan yaşanmış

Diğeri çocuklara adanmış

Hani bana ne kalmış?